TAMARA DE RIJK
GEDICHTEN
FORT
De zee ligt er plat bij en jij
ligt nat op je buik in de blakende zon. De kom
van je rug is mijn kussen en de kinderen
graven geulen om ons heen.
Zo liggen we,
ik weet niet hoe lang.
Het hete zand gloeit door het kleedje.
Het fort moet groter,
hoor ik de jongste commanderen.
Hij heeft gelijk, als er iets verdedigd moet
is het dit geluk.
LIFT
Langs de snelweg van september
zag ik je staan. LIEFDE stond er
met koeienletters op je stuk karton
en je lange, natte haren flapperden
alle richtingen uit.
Ik stopte
jij stapte in.
Hoever kan ik met je mee? vroeg je
en ik rook je koude wangen.
Zover je wilt, zei ik
ik moet toch die kant op.
Winnaar ILFU verhalenwedstrijd 2021 in de categorie 'Poëzie'.
SOUTH STACK, ANGLESEY
We waren een moment
dat niet heeft stilgestaan
maar zich als licht bewaren liet.
Kijk, de mensen op die rots in de verte zitten er nog,
de roze bergtijm bloeit en in dat landschap lopen wij
voor altijd richting glinstering
op een eindeloos voorbije zee.
Onze oudste wijst
naar de vuurtoren beneden,
de jongste stapt aan de hand
voorzichtig van een trede.
We waren een moment
dat niet anders dan voorbij kon gaan
en zich in een lijst ophangen liet.
Tweede plaats Gopher poëziewedstrijd.
Gepubliceerd in 'Buiten onze gedachten is geen tijd', 2021.